De zorg staat de afgelopen tijd veel in de belangstelling. De pandemie is daar vooral debet aan. De zorgbranche is een mooie sector om in te werken. Als Gedragscode Expert heb ik al met een aantal organisaties in de zorg mogen werken.

Toen ik me wat verder in het sociaal werk ging verdiepen, kwam ik toch wel wat bijzondere zaken tegen.

 

Variatie

Ik ben iemand die waarde hecht aan eigenheid, authenticiteit en karakter. Wat is er nou leuker dan te zien en ervaren dat de wereld vol is van ‘vogels die hun eigen lied zingen’? De wereld was een stukje minder fraai geweest zonder de paradijsvogel of (minder exotisch) de ijsvogel. En de menselijke varianten hierop.

 

Natuurlijk

Vreemd vond ik het dan ook om in de ‘Beroepscode voor de Sociaal Werker’ te lezen “Zo zal het voor sociaal werkers logisch zijn dat zij respectvol omgaan met de burgers en cliënten met wie zij werken.”

Mooie volzin, niets op aan te merken. Wel is de vraag wat logisch is in deze context en wat onder respectvol moet worden verstaan.

Wordt met logisch hier vanzelfsprekend bedoeld? Laten we daar eens vanuit gaan. De vraag die bij mij naar boven komt is of het werkelijk voor iedere sociaal werker vanzelfsprekend is om respectvol om te gaan met burgers en cliënten.

 

Uitspreken

En wat is dan respectvol? Daar brengen de beschreven kernwaarden van de Beroepscode wat verduidelijking. Het zijn 8 volzinnen die ik hier niet allemaal ga herhalen. Op een na dan:

“Sociaal werkers hebben een taak om de samenleving en overheid te wijzen op onrechtvaardigheden.”

Dat is nogal een opgave. Want ik denk zo maar dat er best wat onrechtvaardigheden zijn te melden aan de overheid als het gaat om zorg en zorgverlening. En horen we dan iedere dag een sociaal werker die zich daar duidelijk over uitspreekt? Nee. En laat ik duidelijk zijn: dat kan ik me ook voorstellen!

 

Lef

Want hoe logisch is het dat juist in deze beroepsgroep alleen maar mensen werken die de samenleving op onrechtvaardigheden wijzen? Wat mij betreft niet logisch. Ik denk dat de kans verwaarloosbaar is dat alle sociaal werkers zo in elkaar zitten. Want naar mijn mening heb je daarvoor een andere (kern)waarde nodig: lef. En daar heeft niet iedereen eenzelfde hoeveelheid van meegekregen.

 

Onderscheidend

In de Beroepscode staan een hoop algemeenheden vermeld. Die kunnen voor alle organisaties opgaan die in de zorgverlening werkzaam zijn. Ik denk dat het alleen geen recht doet aan de eigenheid van die organisaties. Want waarom zou een cliënt dan kiezen voor zorgaanbieder A en niet voor zorgaanbieder B of D? En dan hebben we het nog niet eens over de vraag waarom ‘de sociaal werker’ bij een van deze organisaties gaat werken? Daar heeft het salaris waarschijnlijk niet zo heel veel mee te maken want dat is ongeveer overal even hoog (of laag).

 

Grijze kooi

Zorgorganisaties die zich niet willen laten ‘kooien’ door algemeenheden en zo de ‘grijze middenmoot’ verworden, begrijpen dat zij zich dienen te onderscheiden. De organisaties die ik met hun eigen Gedragscode heb mogen helpen, waren al tot die conclusie gekomen. Met medewerkers en leiding van die organisaties is een onderscheidend document opgesteld waarbij de eigenheid van de organisatie duidelijk naar voren kwam. Hiermee weten zij zich te profileren. Medewerkers, cliënten en andere belanghebbenden weten hoe deze organisaties ‘gebekt zijn’. Het is aan hen om te kijken of ze gezamenlijk een deuntje kunnen ‘zingen’.

 

Wil je meer weten over het opstellen van een eigen – en door de organisatie gedragen – Gedragscode? Download dan het E-book ‘Gedragscode’. Hierin vind je de nodige tips om zelf aan de slag te gaan. Natuurlijk kun je ook gelijk contact met mij opnemen voor een vrijblijvende afspraak om te kijken of wij op eenzelfde toonhoogte zingen.